آگوست
در آیین‌های هندوئیسم، بودایی، سیک، جینو مزدیسنا و دیگر ادیان مشابه، یک عبارت یا کلمه‌ای است که به صورت تکراری با آهنگ خاصی تکرار می‌شود. این کلمات و آواها به طور معمول به صورت مجموعه‌ای از واژه‌ها و آواهای سانسکریت یا زبان‌های دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
هدف اصلی تکرار مانترا در مدیتیشن و تمرینات ذهنی، بهبود تمرکز، آرامش ذهنی، افزایش آگاهی و ارتقاء روحانیت است. تکرار مانتراها باعث می‌شود ذهن از فکرهای پرت و آشوبی خارج شود و به حالت آرامش و تمرکز برسد. در واقع، مانتراها ابزاری هستند که به افراد کمک می‌کنند تا به حالتی از ذهنی به نام “ذهن خالی” یا “حضور ذهنی” دست یابند، که در این حالت آرامش و آگاهی ذهنی ارتقاء می‌یابد.
همچنین، مانتراها در برخی از دین‌ها و آیین‌ها به عنوان وسیله‌ای برای ارتباط با موجودات معنوی، خداوند یا ایزدیان بکار می‌روند. هر دین و مذهب می‌تواند مانتراهای خود را داشته باشد که معمولاً از روایات مقدس یا متون دینی مشتق می‌شوند.
مانتراها اغلب از سانسکریت یا زبان‌های دیگر استفاده می‌کنند و برخی از مشهورترین مانتراها عبارتند از:
“اوم” (OM): مانترای هندوئیسم و بودیسم و به عنوان نماد کلیت و بنیانیت دنیا تلقی می‌شود.
“نمه شیوایا” (Namah Shivaya): مانترای هندوئیسم مرتبط با خدای شیوا.
“بُذ” (Buddho): مانترای بودیسم مرتبط با بودا.
“واهی گورو” (Wahe Guru): مانترای سیک مرتبط با خدا.
مانتراها براساس عقیده‌ها و اعتقادات مذهبی و فلسفی ارتباطی با جهان روحانی و معنوی دارند. به عنوان مثال، در هندوئیسم، مانتراها به عنوان جادوگری‌های کلامی و اسرار شفاهی شناخته می‌شوند که توسط رشی‌ها (روحانیان هندو) به دانشجویان تعلیم داده می‌شوند. هدف اصلی این مانتراها اعمال تأثیر معنوی و سحری در جهان معنوی است. همچنین، در بوداگرایی، مانتراها برای رسیدن به انسجام و خودتحققی به کار می‌روند.
بعضی از مانتراها کلمات و جملات با معانی خاص و عمیق هستند که نقش معلم و راهنما را ایفا می‌کنند. این مانتراها می‌توانند تربیت کننده‌های روحی باشند و افراد را به سمت آگاهی بیشتر و رشد روحانی هدایت کنند. به طور مثال، در بوداگرایی، مانترای “آوالوکیته‌وارا” به معنای “سوزش شمع‌ها” برای تسلط بر هوس‌ها و شکایت‌ها به کار می‌رود.
علاوه بر این، مانتراها به عنوان یک وسیله تمرینی و تأملی مفید همانند ذکر در اسلام و دیگر ادیان نیز می‌توانند بهره‌وری ذهن و کنترل احساسات را تقویت کنند. تکرار مداوم یک مانترا ممکن است در افزایش تمرکز و ایجاد حالت ذهنی مرتبه‌بالاتر کمک کند.
مانتراها یکی از ارزشمندترین وسایل در راه‌های معنوی و دینی به شمار می‌روند و از آن‌ها می‌توان برای بهبود زندگی روحی و روانی استفاده کرد. با تمرکز و مداومت در تکرار مانتراها، افراد می‌توانند به آرامش دست یابند، درک عمیق‌تری از خود و جهان پیدا کنند و به رشد روحی پیش بروند.
مانتراها به عنوان یک روش تمرینی و مدیتیشنی، قدمتی طولانی در تاریخ فلسفه و مذاهب مختلف دارند. این روش‌ها از دوران‌های باستانی تا به امروز برای تعقیب هدف‌های معنوی و روحانی مورد استفاده قرار گرفته‌اند.
در ادیان هندوئیسم و بوداگرایی، مانتراها به عنوان اسم‌های الهی، نمادهای معنوی و اصول مذهبی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این مانتراها ممکن است از نقوش و نگاره‌های معماری تا متون مقدس انتقال یابند. در هر صورت، تکرار مداوم مانتراها افراد را به ارتقاء آگاهی و فرایند روحی هدایت می‌کند.
برای مثال، در هندوئیسم، مانترای “اوم” به عنوان نماد مطلقیت و اصل بنیادینی هستی شناخته می‌شود. این مانترا در مدیتیشن به کار گرفته می‌شود تا ارتباط با بالاترین وجود و تجربه وحدت ذهنی و روحی را تسهیل کند.
در اسلام، مانتراها به نام “ذکر” شناخته می‌شوند و تکرار آیات قرآن و اسم‌های خداوند مانترایی اسلامی هستند که اهمیت بسیاری در تمرینات معنوی دارند. این تمرینات به کمک تکرار ذکرها، ارتباط با خداوند را تقویت کرده و آرامش روحی و ذهنی را ایجاد می‌کنند.
در مسیحیت نیز، مانتراهایی مانند “آمین” به عنوان یک شکل تمرین معنوی به کار گرفته می‌شوند. این مانتراها به عنوان علائم تمرکز و ارتباط با مسیح در مدیتیشن‌ها استفاده می‌شوند.
مانتراها در سیک، جینو مزدیسنا و سایر ادیان نیز جایگاه ویژه‌ای دارند و برای اهداف مشابهی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
در نتیجه، مانتراها به عنوان یک ابزار قوی و مؤثر در راه‌های معنوی، تأمل و رشد روحی از قدیم‌الایام تا به امروز به کار گرفته می‌شوند. تکرار مداوم این عبارات معنوی به افراد کمک می‌کند تا با ذهنی آرامش‌بخش و آگاهانه به بهترین وجود خود نزدیک شوند و در مسیر بهبود روحانیت پیشروند.
