مضرات گوشت خواری چیست؟
مضرات گوشتخواری به معنای آسیبها یا مشکلاتی است که ممکن است از مصرف زیاد گوشت و محصولات گوشتی به دست آید. این مشکلات میتوانند برای سلامتی انسانها مخرب باشند و در برخی موارد میتوانند به بروز بیماریهای مرتبط با مصرف اضافی گوشت منجر شوند. به طور کلی، مصرف معقول گوشت و محصولات گوشتی در چارچوب تنوع غذایی معمولی و سبزیجات و میوهها، بهرهوری از مواد مغذی بیشتر و کاهش مشکلات بهداشتی مرتبط با مصرف بیش از حد گوشت را تضمین میکند.
برخی از مضرات گوشتخواری عبارتند از:
بیماریهای قلبی: مصرف زیاد گوشت قرمز و پروتئینهای حیوانی ممکن است موجب افزایش سطح کلسترول و چربیهای اشباع شده در خون شود که میتواند خطر بیماریهای قلبی و عروقی را افزایش دهد.
بیماریهای گوارشی: مصرف زیاد گوشت و فرآوردههای گوشتی میتواند منجر به اختلالات گوارشی مانند کبد چرب، کمکاری کبد و سنگ کلیه شود.
افزایش ریسک بیماریهای مرتبط با عفونتهای باکتریایی: انواع باکتریها میتوانند در گوشت حیوانی وجود داشته باشند و در صورت نادرست پختن یا نگهداری گوشت، میتوانند بر روی انسان منتقل شوند و بیماریهایی مانند اسهال و اینفکشنهای غذایی را ایجاد کنند.
بیماریهای مرتبط با مصرف گوشت فرآوری شده: مصرف بیش از حد گوشتهای فرآوری شده مانند سوسیس و کالباس، که معمولاً حاوی مواد نگهدارنده، نمک و چربی اضافی هستند، میتواند خطر ابتلا به بیماریهای مرتبط با سلامتی مانند سرطان روده بزرگ را افزایش دهد.
اهمیت تنظیم و مدیریت مصرف گوشت و فرآوردههای گوشتی در رژیم غذایی بسیار مهم است. بهتر است مصرف معقول گوشت قرمز و گوشت مرغ با محصولات گیاهی مانند سبزیجات، میوهها، حبوبات و غلات ترکیب شود تا نیازهای مغذی بدن تأمین شود و به مضرات احتمالی گوشتخواری جلوگیری شود.
مشکلات مرتبط با چربیها: مصرف بیش از حد گوشت قرمز و گوشتهای چرب میتواند موجب افزایش وزن و چاقی شود. چاقی با خطر ابتلا به بیماریهای مزمن مانند دیابت نوع 2، فشار خون بالا، بیماریهای مفصلی و برخی سرطانها ارتباط دارد.
کاهش تنوع غذایی: مصرف بیش از حد گوشت و کاهش مصرف سبزیجات و میوهها میتواند منجر به کاهش تنوع غذایی و کمبود ویتامینها و مواد معدنی در رژیم غذایی شود.
آثار محیطی: تولید گوشت برای مصرف انسانها باعث بارگذاری زیادی بر محیط زیست میشود. پرورش حیوانات برای تولید گوشت نیاز به مصرف زیاد آب، خوراک و زمین دارد و زمینهای بیشتری احتیاج است که به خودی خود مشکلات مرتبط با کاهش منابع طبیعی مانند جنگلها و بیابانزدایی را ایجاد میکند.
تحمل آنتیبیوتیکها: برای روند پرورش حیوانات گوشتی، اغلب از آنتیبیوتیکها برای کنترل بیماریها و رشد بهتر حیوانات استفاده میشود. این مصرف زیاد میتواند منجر به ایجاد باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیکها شود که برای انسانها خطرناک است و مشکلات درمانی ایجاد میکند.
فواید گیاه خواری چیست؟
گیاه خواری یا گیاهخواری (گیاهخواری، وگانیسم) به معنای انتخاب کامل یا جزیی از غذاها و غذایی که از منابع گیاهی تأمین میشود و مصرف مواد حیوانی (مانند گوشت، ماهی، مرغ، شیر، تخم مرغ و سایر محصولات حیوانی) را نمیپذیرد. افراد گیاهخوار به دلیل تغذیهای بدون گوشت و سایر محصولات حیوانی، مجبورند با انتخاب مناسب غذاهای گیاهی، تمام نیازهای مغذی بدن را تأمین کنند.
گیاهخواری میتواند برخی از فواید زیر را به ارمغان بیاورد:
بهبود سلامت قلب و عروق: رژیم غذایی گیاهی که کمکلسترول و کمچربی است، میتواند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی (مانند فشار خون بالا، بیماریهای قلبی ایسکمیک و سایر بیماریهای قلبی) را کاهش دهد.
مدیریت وزن: برخی مطالعات نشان دادهاند که افراد گیاهخوار معمولاً وزن کمتری نسبت به افراد گوشتخوار دارند. این به خاطر مصرف کمتر چربی، کالری کمتر و مصرف بیشتر فیبر در رژیم غذایی گیاهی است.
کاهش خطر برخی انواع سرطان: مصرف بیشتر میوهها، سبزیجات، حبوبات و مواد گیاهی باعث کاهش خطر برخی انواع سرطانها میشود، از جمله سرطانهای روده بزرگ و پروستات.
کاهش خطر بیماریهای مزمن: رژیم غذایی گیاهی ممکن است خطر ابتلا به بیماریهای مزمن مانند دیابت نوع 2 و برخی بیماریهای اتوایمیونی را کاهش دهد.
حفظ سلامت استخوانها: مصرف مناسب کلسیم، ویتامین د و مواد معدنی دیگر از منابع گیاهی، میتواند سلامت استخوانها را حفظ کند و خطر ابتلا به اوستئوپروز (کاهش چگالی استخوان) را کاهش دهد.
بهبود گوارش: رژیم غذایی گیاهی به دلیل حاوی فیبر غذایی بالا، میتواند به بهبود گوارش و پیشگیری از مشکلات مانند یبوست کمک کند.
حفظ محیط زیست: گیاهخواری به دلیل نیاز کمتر به منابع طبیعی مانند آب و زمین برای پرورش مواد غذایی، میتواند به حفظ محیط زیست و کاهش اثرات منفی تغییرات اقلیمی کمک کند.
با این حال، افراد گیاهخوار باید به دقت برنامه غذایی خود را برنامهریزی کنند تا از تمامی نیازهای مغذی بدن خود اطمینان حاصل کنند و به عنوان مثال مواد معدنی مانند آهن و ویتامینها مانند بی۱۲ را از منابع جایگزین گیاهی بدست آورند. همچنین، در صورت نیاز میتوانند به مشاورهی پزشکی یا تغذیهای نیز مراجعه کنند.
کاهش التهابات: رژیم غذایی گیاهی معمولاً غنی از آنتیاکسیدانها و ترکیبات ضد التهابی مانند فیتوشیمیکالها است. این مواد میتوانند به کاهش التهابات در بدن کمک کنند و خطر بیماریهای مرتبط با التهاب مانند التهاب مفاصل و برخی بیماریهای قلبی را کاهش دهند.
ارتقاء سطح انرژی: برخی از افراد گویا هنگام مصرف رژیم غذایی گیاهی، سطح انرژی بدنشان افزایش مییابد و احساس پرانرژیتری دارند.
کاهش ریسک دیابت نوع 2: مصرف غذاهای گیاهی که غنی از فیبر هستند و مواد قند را به طور پیوسته آزاد میکنند، میتواند کمک به کاهش ریسک ابتلا به دیابت نوع 2 کند.
پیشگیری از کمخونی: برخی از منابع گیاهی غنی از آهن هستند که میتواند در پیشگیری از کمخونی یا آنمی (کاهش هموگلوبین و سلولهای قرمز خون) مؤثر باشد.
حمایت از رفاه حیوانات: گیاهخواری معمولاً با استفاده از منابع گیاهی تولید غذاها صورت میگیرد که نیاز کمتری به کشتار حیوانات دارند. این رژیم غذایی میتواند به کاهش رنج و رنج حیوانات کمک کند و رفاه آنها را تضمین کند.