زندگی نامه استیون هاوکینگ

استیون ویلیام هاوکینگ (Stephen William Hawking)، یکی از برجسته‌ترین دانشمندان فیزیک قرن بیستم و بیست و یکم بود که در تحقیقاتش دربارهٔ جهان و نظریهٔ نسبیت عام، به‌خصوص به بررسی پدیدهٔ سیاه‌چاله‌ها و تابش هاوکینگ، مشهور شد. وی در تاریخ 8 ژانویه 1942 در شهر اکسفورد انگلستان به دنیا آمد. وی دارای دو برادر بزرگتر و خواهر کوچکتری بود.

هاوکینگ در کودکی شایعاتی دربارهٔ مشکلات حرکتی و عصبی‌اش داشت که بعدها توسط پزشکان به عنوان بیماری اعصاب عضلانی (ALS) تشخیص داده شد. با این وجود، او توانست در دانشگاه اکسفورد در رشتهٔ فیزیک تحصیل کرده و پس از گرفتن مدرک دکترای خود در دانشگاه کمبریج، به‌عنوان عضو هیأت علمی در آنجا مشغول به کار شد.

هاوکینگ بیش از 50 سال از زمان تشخیص بیماری ALS زندگی کرد و در این مدت با وجود محدودیت‌های جسمی، به تحقیقات خود در زمینهٔ فیزیک ادامه داد. وی در سال 1988 کتابی با نام “تاریخ زمان” منتشر کرد که به بیش از ۹ میلیون نسخه در سراسر جهان فروش رفت و به یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های علمی تبدیل شد. هاوکینگ در سال 2018 در سن 76 سالگی درگذشت و در سال 2020، فیلمی با نام “زندگی استیون هاوکینگ” (The Theory of Everything) منتشر شد که به داستان زندگی و کار او می‌پردازد.

هاوکینگ به عنوان یکی از برجسته‌ترین دانشمندان جهان در طول زندگی‌اش بیش از 15 کتاب نوشت و به بیش از 40 مقاله علمی در زمینه‌های فیزیک و کیهان‌شناسی امضا داد. او در تلاش برای یافتن یک تئوری جامع برای توصیف کیهان و ارائهٔ رویکردهای جدید به مسائلی همچون پدیدهٔ سیاه‌چاله‌ها، نورسانی و تابش هاوکینگ، تحقیقات فراوانی انجام داد.

در سال 1974، هاوکینگ در همکاری با راجر پنروز، اولین مدل توپولوژیکی برای ساختار سیاه‌چاله‌ها را توسعه دادند. در سال 1979، او به‌عنوان استاد در دانشگاه لوکزامبورگ در حالی که در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا، در حال آموزش بود، که تئوری تکمیل شدهٔ هسته‌ای برای پایهٔ تئوری آشکارسازی‌ها را با همکاری جیمز هارتل شکل داد.

در سال 1985، هاوکینگ پیشنهاد داد که اگر یک سیاه‌چاله دارای جرم بسیار زیادی باشد، بیش از یک میلیون بار جرم خورشید، آنگاه انبساط آن با توجه به قوانین کلاسیک فیزیک نمی‌تواند متوقف شود و این به وجود یک دهانه‌ی سیاه منجر خواهد شد. این پیش‌بینی با توجه به نظریه‌های فیزیک کوانتومی بسیار جالب بود و به‌عنوان تابش هاوکینگ شناخته شد.

علاوه بر کارهای علمی، هاوکینگ در زمینهٔ ترویج علم به عنوان یک فعال اجتماعی فعال بود. وی در سال 2007، بنیاد “استیون هاوکینگ” را برای ارتقای علم و آموزش به دانش‌آموزان تأسیس کرد. این بنیاد با اهدای منابع مالی و تجهیزات علمی به مدارس و دانشگاه‌ها در سراسر جهان، به ترویج علم و افزایش دانش و فهم عمومی دربارهٔ جهان و کیهان کمک می‌کند.

هاوکینگ در طول زندگی‌اش با مشکلات جسمی روبرو بود. در سال 1963، در یک تصادم با موتور سیکلتش، او زخمی شد و پزشکان او را به خودروچرخ‌ندار منتقل کردند. در نتیجهٔ این حادثه، هاوکینگ دچار مشکلات عصبی شد که به تدریج او را ناتوان کرد. او در سال 1985، برای اولین بار به عنوان فردی مبتلا به بیماری آمیوتروفیک لاترال اسکلروز (ALS) تشخیص داده شد که در نهایت باعث ناتوانی و مرگ او شد.

با این حال، هاوکینگ به‌طور قطع ناتوانی‌اش را بهانه‌ای برای توقف از کار کردن ندانست و همچنان تلاش کرد تا به تعالی علمی برسد. او به‌عنوان یکی از دانشمندان برجستهٔ جهان به یادگاری ماند و به دلیل دستاوردهای علمی خود، بیش از هرچیزی به فهم بهتر کیهان و جهان کمک کرد.

در مارس 2018، استیون هاوکینگ در سن 76 سالگی درگذشت اما ارثی بزرگی از دستاوردهای علمی و ترویج علم به جهان گذاشت.